Globetrotter De Culturele Revolutie: Mao’s poging om China te herstructureren
In de jaren 1966 tot 1976 vond er in China een van de meest ingrijpende periodes in de geschiedenis plaats: de Culturele Revolutie. Deze revolutie werd geïnitieerd door de communistische leider Mao Zedong en had als doel China opnieuw te structureren en te zuiveren van contrarevolutionaire elementen. In dit artikel zullen we dieper ingaan op de Culturele Revolutie en de impact die het had op de Chinese samenleving.
Opkomst van de Revolutie
Na de economisch desastreuze periode van de Grote Sprong Voorwaarts (1957-1961), wilde Mao het Chinese volk weer mobiliseren en een nieuwe weg inslaan. Hij geloofde dat de Chinese samenleving was geïnfiltreerd door ‘bourgeoisie-elementen’ en hij was vastberaden om het socialisme te beschermen tegen verval en achteruitgang.
Mao’s Rode Boekje en Rode Gardes
Om zijn ideeën te verspreiden en steun te vergaren, publiceerde Mao in 1964 het Rode Boekje, een verzameling van zijn uitspraken en gedachten. Dit boekje werd vervolgens verplichte literatuur voor iedereen die de Revolutie wilde steunen. Het vormde de basis voor de Rode Gardes, groepen jonge revolutionairen die de belichaming waren van de Culturele Revolutie. Gewapend met Mao’s gedachtegoed en fanatiek in hun overtuigingen, begonnen ze aan een campagne om de ‘vieze stinkende oude wereld’ omver te werpen.
Verstoring en chaos
Het enthousiasme van de Rode Gardes resulteerde al snel in verstoring en chaos in heel China. Scholen werden gesloten, leraren en intellectuelen werden gedwongen om ‘zelfkritiek’ te leveren en waardevolle culturele erfgoederen werden vernietigd. De kritiek op de ‘Four Olds’ – oude ideeën, oude gewoontes, oude cultuur en oude gewoonten – was aan de orde van de dag.
Politieke zuiveringen en verdeeldheid
Naarmate de Culturele Revolutie voortduurde, werden politieke zuiveringen een centraal onderdeel van Mao’s agenda. Hij zette rivaliserende facties binnen de Communistische Partij tegen elkaar op, waardoor een gewelddadige strijd ontstond om de macht. Dit leidde tot verdeeldheid en onzekerheid binnen de gelederen van de Partij, met verstrekkende gevolgen.
Einde van de Revolutie en gevolgen
Na de dood van Mao in 1976 kreeg de Culturele Revolutie geleidelijk aan een einde. De schade die was aangericht, zowel op economisch als op sociaal vlak, was echter enorm. Schattingen suggereren dat miljoenen mensen zijn omgekomen tijdens de Revolutie en de economie van China was ernstig verstoord. Het land herstelde zich pas in de jaren 1980, onder de leiding van een nieuwe generatie leiders.
De Culturele Revolutie mag dan wel een van de meest tumultueuze periodes in de Chinese geschiedenis zijn geweest, het heeft onmiskenbaar bijgedragen aan de vorming van het moderne China. De gevolgen van Mao’s poging om China te herstructureren zullen nog lang voelbaar blijven in de samenleving en de politiek van het land.
